Περί τεμπελιάς

Μια από τις πρώτες αρετές που προσπαθεί να εμφυσήσει η κοινωνία στους νέους είναι η εργατικότητα. Από τα πρώτα μας βήματα μαθαίνουμε: «Αργία μήτηρ πάσης κακίας». Απέναντι στην εργατικότητα βρίσκεται η τεμπελιά που φαίνεται να είναι και η φυσιολογική κατάσταση του ανθρώπου. Δεν γνωρίζω να υπάρχει περιγραφή του παραδείσου όπου ο άνθρωπος δουλεύει. Ο άνθρωπος ρέπει προς τη τεμπελιά. Μια τεμπελιά που δεν ταυτίζεται με την πλήρη απραξία, η οποία οδηγεί στην αποκτήνωση. Μια τεμπελιά που είναι χρόνος χαλάρωσης και αναστοχασμού.  Μιλάμε για μια δημιουργική τεμπελιά και όχι για την αποχαύνωση και το μαρασμό που φέρνει η αδράνεια νου και σώματος.