Ξεκούδουνα

 

Ξεκούδουνα είπε κι εννοούσε άναρχα

Όπως οι σκέψεις από νευρώνα σε νευρώνα

Όπως οι στίχοι σε μυαλά ποιητών

Όπως το πέταγμα στον ουρανό όταν πέφτει η τουφεκιά

 

Άναρχα χτίζω το σπίτι μου

Ένα παράθυρο εδώ μια πόρτα εκεί να μπαινοβγαίνω εύκολα

Πρόσεξε μην μπερδευτείς και καταλήξεις στο υπόγειο

Στο υπόγειο σαπίζουν τα αναχρονιστικά καθωσπρέπει

Τα αγαθά μου βρίσκονται στο κελάρι

Διαθέτω μυρωδάτη γαλήνη και νερό παγετώνων

Νερό φυλαγμένο για τη μέρα της μεγάλης δίψας

Τότε που οι αλήθειες θα περισσεύουν στα αζήτητα

Τότε που θα εκτιμήσουμε την σταγόνα και την λάμψη της

 

Διαθέτω και στερεοποιημένες προσευχές που 

από χρόνο σε χρόνο σκληραίνουν εκθετικά

Μπορεί και να καταλήξουν διαμάντια

Μπορεί να επιβεβαιώσουν το άτμητο

Μπορεί και να απορροφηθούν από σκουλήκια 

επιβεβαιώνοντας την αναγέννηση.