Πριν από μένα

 

Πριν από μένα τρέχουν τα μάτια μου

Ερωτευμένα πουλιά που συνουσιάζονται εστιάζοντας

Έτσι γεννιέται ο κόσμος μου

 

Δεν τους ανήκει η νύχτα

Τη νύχτα αποκαλύπτεται η ομορφιά του χάους

Πάμφωτος νους ταξιδεύει στο ανεστίαστο με δικούς του χάρτες

Το στέρεο της λογικής χυλοποιείται και σιγοβράζει

Ξεβράζει καυτά μυρωδάτα όνειρα που αιωρούνται άτακτα

Εκεί νικιέται ο χρόνος και παρελαύνουν άχρονα δώρα

 

Πριν από μένα σπαθίζουν τα μάτια μου

Τεμαχίζουν κι εγώ βλέπω αποκόμματα

Ώ καημένε νου μην ξεγελιέσαι

Η ρίζα σου βλέπει πέρα απ’ τον ορίζοντα

Φύσα, η σκόνη είναι προσωρινή

Τα δειλινά το νιώθω,

είναι η ώρα που τα μάτια μου λένε αλήθειες.