ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΜΕΘΥΣΜΕΝΟΥ_2

 Η σημερινή δημοσίευση είναι η αντιγραφή μιας παραγράφου από το βιβλίο «Τα Βήματα του Μεθυσμένου» στο οποίο έχω αναφερθεί και σε προηγούμενη δημοσίευση. Αφήνω τα σχόλια και συμπεράσματα στον καθένα από σας.
Η νοητική πρόσληψη απαιτεί φαντασία επειδή τα δεδομένα που συναντάμε στη ζωή μας είναι πάντοτε διφορούμενα  και ατελή. Για παράδειγμα, οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν ότι η μεγαλύτερη απόδειξη που μπορεί να έχει κάποιος για ένα γεγονός είναι να το δει με τα ίδια του τα μάτια• στα δικαστήρια άλλωστε λίγα πράγματα θεωρούνται πιο αξιόπιστα από την κατάθεση ενός αυτόπτη μάρτυρα. Κι όμως, αν σας ζητούσαν να δείξετε στο δικαστήριο ένα βίντεο ανάλογης ποιότητας με τα ακατέργαστα δεδομένα που συλλαμβάνει ο αμφιβληστροειδής χιτώνας των ματιών του ανθρώπου, ο δικαστής θα αναρωτιόνταν ίσως τι είναι αυτό που προσπαθείτε να του δείξετε. Πρώτα απ´ όλα η εικόνα θα έχει ένα τυφλό σημείο εκεί όπου το οπτικό νεύρο συνδέεται με τον αμφιβληστροειδή. Επίθεση πλέον, το μόνο τμήμα του οπτικού μας πεδίου που έχει καλή διακριτική  ικανότητα είναι μια στενή περιοχή με οπτική γωνία περίπου μία μοίρα γύρω από το κέντρο του αμφιβληστροειδούς, δηλαδή μία περιοχή με πλάτος ίσο με αυτό που φαίνεται να έχει ο αντίχειρας μας όταν κρατάμε το χέρι μας τεντωμένο. Έξω από αυτή τη περιοχή, η διακριτική ικανότητα μειώνεται κατακόρυφα. Για να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα αυτό, κινούμε συνεχώς τα μάτια μας ώστε η περιοχή μεγαλύτερης ευκρίνειας να στρέφεται προς διάφορα σημεία της σκηνής που παρατηρούμε. Συνεπώς η μορφή των ακατέργαστων δεδομένων που λαμβάνει ο εγκέφαλος είναι μια τρεμουλιαστή και κατακερματισμένη εικόνα με μία τρύπα. Ευτυχώς ο εγκέφαλος επεξεργάζεται τα δεδομένα, συνδυάζοντας τις πληροφορίες που λαμβάνει και απο τα δύο μάτια, συμπληρώνοντας τα κενά με την παραδοχή ότι οι οι οπτικές ιδιότητες γειτονικών σημείων είναι παρόμοιες μεταξύ τους και εκτελώντας «παρεμβολή» (Christof Koch, The Quest for Consciousness: A  Neurobiologikal Aproach σελ. 51-54). Το αποτέλεσμα - τουλάχιστον όσο η κατάσταση δεν επηρεάζεται από την ηλικία, κάποιο τραυματισμό, μια ασθένεια η την υπερβολική κατανάλωση μάι-τάι - είναι ένα ευτυχισμένο ανθρώπινο ον που πάσχει από την ακαταμάχητη ψευδαίσθηση ότι η όρασή  του είναι οξεία και ακριβής. ( η έμφαση δική μου)