Χρησιμοποιώ την Κουλτούρα

 

Είναι η κουλτούρα εργαλείο προς χρήση; Αν η απάντηση είναι ναι, πως χρησιμοποιείται; Στα πλαίσια αυτού του άρθρου η κουλτούρα είναι το ισοδύναμο της πνευματικής και ψυχικής καλλιέργειας, της παιδείας. Πρόσφατα μια γνωστή μου κυρία, ετών 68, αποδεσμεύτηκε από την καθημερινή πολύωρη απασχόληση στην επιχείρηση που για πολλά χρόνια είχε αναπτύξει ο άνδρας της, δεδομένου ότι η επιχείρηση έκλεισε λόγω θανάτου του συζύγου της. Η κυρία αυτή δεν είχε την ευκαιρία να ασχοληθεί με την πνευματική και ψυχική της καλλιέργεια καθόσον δούλευε από τα είκοσί της χρόνια. Οικονομικά ανεξάρτητη βρέθηκε με άπλετο χρόνο στη διάθεσή της και με το ερώτημα: τι κάνω τώρα; Ίσως για τους περισσότερους, από αυτούς που θα διαβάσουν το άρθρο, να μην υφίσταται τέτοιο θέμα. Οικονομική ανεξαρτησία και άφθονος χρόνος δίνουν την απάντηση στο ερώτημα. Ταξίδια, χόμπι, ενασχόληση με ότι μας κάνει κέφι, με δυο λέξεις αυτό που λέμε καλή ζωή. Φτάνει όμως μόνο αυτό; Γιατί όλο και περισσότεροι αισθάνονται την πλήξη να τους συντροφεύει η ακόμα να οδηγεί και σε αυτοκτονία; Ευτυχώς που  “Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις”.

Κάποιοι θέλουν να αλλάξουν τη ζωή τους, να αφήσουν πίσω τους τις ατέλειωτες ώρες δουλειάς. Θέλουν το κάτι άλλο. Προτείνω τη χρήση της κουλτούρας. Πνευματική και ψυχική καλλιέργεια, παιδεία. Αυτό πρότεινα και στην παραπάνω κυρία. Βιβλία, ταχύρρυθμα σεμινάρια, μουσική παιδεία, αυτογνωσία, ενασχόληση με το σώμα της, και χίλια μύρια που μπορεί να χρησιμοποιήσει κάποιος για τη διεύρυνση της παιδείας του. Αν διερωτάστε τι έκανε η συγκεκριμένη κυρία, η απάντηση είναι ότι άνοιξε μια μικρή επιχείρηση σαν συνέχεια της προηγούμενης. Ευτυχώς τώρα ο στόχος της δεν είναι τα χρήματα. Δεν τηρεί τα ωράρια. Ταξιδεύει, όταν της δίνεται η ευκαιρία, και ας μείνει και κάποιες μέρες κλειστά η επιχείρηση. Φίλοι συγκεντρώνονται στο χώρο της για καφεδάκι και κουβέντα. Ασχολείται με τα παιδιά της και τα εγγόνια της. Η πνευματική καλλιέργεια γίνεται πάνω στο καφέ, τα βιβλία είναι για τα παιδιά της και τα εγγόνια της. Δεν είναι και άσχημα έτσι. Μένει όμως το ερώτημα: γιατί δεν έκανε ένα πιο μεγάλο βήμα; Η δική μου απάντηση είναι: «κάθε πράγμα στο καιρό του και ο κολιός τον Αύγουστο». Δεν είναι ακατόρθωτο, αλλά θέλει πολύ δύναμη για μια τέτοια στροφή όπως η παραπάνω. Με αλλά λόγια, το εργαλείο «κουλτούρα» δύσκολα μπορεί να χρησιμοποιηθεί, αν δεν μάθεις να το χρησιμοποιείς τότε που πρέπει.