254 αποχρώσεις του γκρι

Μια μικρή γραφική παραλία. Από το χωματόδρομο ψηλά την προστατεύει η σχετικά απότομη πλαγιά. Ένας στοιχειώδης χωματόδρομος κατεβαίνει μέχρι το κύμα. Υπάρχει για να κατεβαίνει το απορριμματοφόρο. Σεπτέμβριος. Δυο – τρείς παρέες θυμίζουν ότι το καλοκαίρι φεύγει.

--- Για δες, αυτή η παρέα κατέβασε το αυτοκίνητο στη παραλία. Μα δεν καταλαβαίνουν; Δύο λεπτά δρόμος είναι από το πάρκινγκ.

λίγες και μία νύχτες

Στη σημερινή ανάρτηση αντιγράφω απ΄ το βιβλίο «λίγες και μία νύχτες» του Ισίδωρου Ζουργού. Η παρακάτω πρόταση αναφέρεται στον τυφλό Ευγένιο Ζιρντό. Το βιβλίο είναι πραγματικό λογοτέχνημα. Δεν πρέπει να παρασυρθεί κανείς από την πλοκή και να παραβλέψει τέτοιες αριστουργηματικές φράσεις όπως η παρακάτω. Θα ήθελα να σας παραθέσω και άλλα τέτοια αποσπάσματα, αλλά θεωρώ ότι θα αδικήσω το βιβλίο. Διαβάστε το.
 

«Στα σκοτάδια η αυτοσυνείδηση δεν είναι η ίδια όπως στο φως∙ αφήνεται να γλιστρήσει στο γυαλισμένο ξύλο των ονείρων, εκεί που τα βαλς παίζουν χωρίς σταματημό κι ο χορός διακόπτεται μόνο απ’ τους φελλούς  των μπουκαλιών, αυτών που γέρασαν μέσα σε ανήλιαγες κάβες.» 

Σας παραθέτω επίσης την παρουσίαση από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:

Αποδοχή

Αποδέχομαι δεν σημαίνει απαραίτητα ότι συμφωνώ, εγκρίνω, επικροτώ. Μπορεί να σημαίνει και ότι απλά δέχομαι κάτι παθητικά, χωρίς να υιοθετώ και να προσυπογράφω. Δέχομαι κάτι όχι μοιρολατρικά αλλά λυτρωτικά. Όταν αποδέχομαι κάτι, με αυτή την έννοια, η σκέψη μας απελευθερώνεται. Την αποδοχή ακολουθεί ηρεμία. Μας δίνεται έτσι η δυνατότητα να αποστασιοποιηθούμε και να εξετάσουμε τις συγκεκριμένες καταστάσεις, ιδέες, γεγονότα κ.λ.π με καθαρό μυαλό. Η αντίδραση και η αντιμετώπιση που ακολουθεί δεν χαρακτηρίζεται πλέον από το αυθόρμητο και το συναισθηματικά φορτισμένο. Μπορούμε πλέον να διερευνήσουμε το γιατί και το πώς  και τελικά να καταλήξουμε στην πλήρη αποδοχή, ή μπορούμε να αντιδράσουμε έχοντας εντοπίσει τα σημεία που αδυνατούμε να αποδεχθούμε.

Μεροληψία Επιβεβαίωσης

Κάπου έχω διαβάσει ότι το μυαλό μας λειτουργεί όπως ένας καλός δικηγόρος. Είναι με τέτοιο τρόπο διαμορφωμένο, ώστε να δικαιολογεί τις αποφάσεις μας, να υπερασπίζεται τα πιστεύω μας και τις πεποιθήσεις μας, να μας δίνει πάντα δίκαιο. Ακόμη και όταν μας αμφισβητεί είναι ένα τέχνασμα για να πετύχει το σκοπό του. Επειδή τα δεδομένα που έχουμε στη διάθεσή μας είναι πάρα πολλά, όταν χρειάζεται να παρθούνε αποφάσεις η να διαμορφώσουμε κάποια γνώμη, φιλτράρουμε τις πληροφορίες που μας κατακλύζουν, και επιλέγουμε εκείνες που επιβεβαιώνουν τις θέσεις μας και τις προκαταλήψεις μας. Αυτή την ιδιομορφία του εγκεφάλου οι ψυχολόγοι την ονομάζουν «μεροληψία επιβεβαίωσης» η «προκατάληψη επιβεβαίωσης».