Πρωτοχρονιά 2023

 

Ένα αστέρι γεννιέται

Ο Χριστός γεννήθηκε

Ο κυρά-Δήμητρα γέννησε τον Περικλή

Κάποτε την πρωτοχρονιά του 2023

Χάσαμε το χρόνο

Τον ψάξαμε στις ευχές

Βρέθηκε κρυμμένος στους αιώνες

Κουλουριασμένος να κλαίει

Γιατί δεν πεθαίνει ποτέ

Ένα αστέρι γεννιέται

Αστερόσκονη                                     ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ

Ακούω μουσική, διαβάζω ποίηση

Ο εγκέφαλός μας αρέσκεται στο απλό και το εύληπτο. Όταν ακούμε μουσική που στηρίζεται σε απλές φόρμες η απόλαυση έρχεται αβίαστα. Όσο όμως προχωράμε σε πιο περίπλοκες συνθέσεις, απαιτείται και η συμμετοχή του ακροατή. Αν ο ακροατής είναι εξοικειωμένος, που σημαίνει ότι έχει δαπανήσει χρόνο για ενασχόληση με πιο σύνθετες φόρμες, τότε αποκομίζει πολύ περισσότερα από τον απλό ακροατή. Αν ο ακροατής είναι ο ειδικός που έχει σπουδάσει τη μουσική, τότε η ακρόαση τον απογειώνει. Με μία προϋπόθεση όμως. Η προϋπόθεση είναι, ότι ακούγοντας τη μουσική, θα αποφύγει την ανάλυση. Θα πρέπει να πάψει να σκέφτεται: Εδώ το βιολί ήταν λίγο φάλτσο και πριν λίγο η κιθάρα προπορεύτηκε.

Ο Εγω-εαυτός, ο Χρόνος, και η διαχείριση του Θανάτου

Η σημερινή δημοσίευση, λόγω του μεγέθους της (13 σελίδες με γραμματοσειρά 12 σημείων), δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί άρθρο. Πρόκειται για ένα δοκίμιο που το περιεχόμενό του προσδιορίζεται ήδη από τον τίτλο. Τα περιεχόμενά του εμφανίζονται αμέσως παρακάτω. 

Το σώμα, το πνεύμα και η σκέψη. 1

Ο Χρόνος. 3

Η εμφάνιση του εγω-εαυτού. 5

Η αλληλεξάρτηση του εγω-εαυτού και της σκέψης. 5

Η αναβάθμιση της σκέψης σε νοημοσύνη. 7

Η Υπέρβαση του Θανάτου. 10

Παρελθόν, Παρόν, Μέλλον

  Κάποιοι δίνουν βαρύτητα στο Παρελθόν.  Στρέφονται στην Ιστορία, στην Παράδοση, στα περασμένα. Κάποιοι άλλοι ατενίζουν το Μέλλον. Προγραμματίζουν, σχεδιάζουν, αναβάλλουν, περιμένουν. Οι περισσότεροι θέλουν να ζουν στο Τώρα. Να ζουν τη στιγμή. Βέβαια, όλοι οι άνθρωποι δεν βλέπουν μόνο το Παρελθόν, το Παρόν ή το Μέλλον. Ο καθένας μας όμως, έχει την τάση να μοιράζεται ανισόμετρα σε καθένα από αυτά.

Διερωτώμαι μήπως το Τώρα δεν υπάρχει ή ακριβέστερα μήπως δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια πολύ μικρή γέφυρα για να περνάμε από το Παρελθόν στο Μέλλον. Σχεδόν ανύπαρκτη. Ίσως υπάρχει μόνο Παρελθόν και Μέλλον. 

Μπορούμε να ταξιδεύουμε σε Παρελθόν και Μέλλον με άλματα, δεν χρειάζεται η γέφυρα. Μας αρέσουν οι Ιστορίες. Μέσα απ’ αυτές, και ανάλογα με τη φαντασία του καθενός, μπορούμε να ταξιδεύουμε στο Παρελθόν και το Μέλλον. Κινηματογράφος, Θέατρο, Βιβλία είναι οχήματα για τέτοιου είδους ταξίδια.