Προληπτική ιατρική

 

Είναι γεγονός ότι θα πρέπει να προσέχουμε το σώμα μας, γιατί η ευτυχία μας, σε αρκετά μεγάλο βαθμό, εξαρτάται από την υγεία μας. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να τηρούμε τα «πρέπει» που εισηγείται η ιατρική επιστήμη. Τα «πρέπει» αυτά πληθαίνουν ανάλογα με την ηλικία και την γονιδιακή κληρονομιά του καθενός.

Καθώς όμως περνούν τα χρόνια, παρατηρώ τα «πρέπει» να πληθαίνουν υπερβολικά. 

Προστάτης (μαστογραφία, τεστ παπανικολάου για τις γυναίκες), κολονοσκόπηση, εμβόλια, ύποπτες ελιές (σπίλοι) που χρειάζονται παρακολούθηση, ένας μηνίσκος που δεν μπορεί να χειρουργηθεί, μάτια που σε υποχρεώνουν να επισκέπτεσαι τον οφθαλμίατρο, δόντια που σε υποχρεώνουν να επισκέπτεσαι τον οδοντίατρο. Αυτά είναι μερικά από τα πρέπει. Ο καθένας έχει τη δική του λίστα.

Το ερώτημα είναι που τελειώνει αυτή η λίστα. Μια λίστα που καθώς μεγαλώνει «κλέβει» από τη ζωή μας. Η απάντηση μου δόθηκε από μια γιατρό που επισκέφτηκα πρόσφατα και λίγο αγανακτισμένος της έθεσα το πρόβλημα. «Το αυτοκίνητό σας δεν το πηγαίνετε για service;», με ρώτησε. Βέβαια, συμπλήρωσε, υπάρχει και η επιλογή να τα αφήσετε όλα στη τύχη τους και ότι έρθει. Εσείς αποφασίζετε.

Από τη φύση μου δεν είμαι και πολύ επιμελής στα ζητήματα αυτά. Απεχθάνομαι τις επισκέψεις και την αναμονή στα ιατρεία, για να μην αναφερθώ στα νοσοκομεία. Δεν μπορώ να αποδεχτώ την οικονομική αφαίμαξη που συνεπάγονται όλα αυτά. Η γιατρός όμως με έβαλε σε σκέψεις. Κατέληξα στο να πιστεύω, ότι είναι καλύτερα να τρέχεις στους γιατρούς ενώ είσαι υγιής, παρά όταν αρρωστήσεις. Είναι πιο φτηνά να πληρώνεις την προληπτική ιατρική, από το να πληρώνεις όταν «το κακό θα έχει πάρει το πάνω χέρι». Είναι καλύτερα να περιμένεις υγιής σε σαλόνια ιατρείων, παρά σε κρεβάτι νοσοκομείου. «Κάλλιον του θεραπεύειν το προλαµβάνειν», υποστήριζε ο Ιπποκράτης.