Η πόλη

Θα μετοικήσω εκεί

Στην πόλη που τα σπίτια αιωρούνται ζωντανά ανασαίνοντας

Κρεμασμένα με κρίκους φτιαγμένους από τον Ήφαιστο σε στιγμές έξαρσης

Παράθυρα δεν υπάρχουν, τα πάντα είναι φτιαγμένα από φως

Μόνο οι ρίζες των δέντρων φτάνουν στη γη και όποιος τις βλέπει ανεβαίνει

 

Μου είπαν ότι εκεί κατοικούν άνθρωποι που μεταβολίζουν το φως

Άπλετο φως, άπλετος χώρος, άπλετος χρόνος

Δεν πουλιέται τίποτα, δεν αγοράζεται τίποτα, όλα διατίθενται

Οι άνθρωποι εκεί δεν διαβάζουν, δεν πάνε σχολείο, δεν εκπαιδεύονται

Όσοι ανεβαίνουν βαφτίζονται στη λίμνη της γνώσης και αυτό είναι όλο

Λίγη υγρή γνώση πάνω τους και αρχίζουν να κοιτάζουν

Βλέπουν τους γήινους να προσπερνούν τις αποβάθρες των ριζών και απορούν

Μα δεν τις βλέπουν, γιατί δεν ανεβαίνουν;

Η πόλη επεκτείνεται και είναι πάντα έτοιμη να δεχθεί

Καινούργιες ρίζες φτάνουν συνεχώς σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης

Μια είναι η προϋπόθεση να δεις αυτές τις ρίζες διαφυγής

Αποσυναρμολόγησε την λογική σκέψη και πέτα τα κομμάτια στον άνεμο

Θα μετοικήσω εκεί.

Και το όνομα αυτής ΟΥΤΟΠΙΑ