Σε συστήματα που βρίσκονται σε μια διαρκή αλλαγή – ας λάβουμε υπόψιν το «πάντα ρει και ουδέν μένει» του Ηράκλειτου – σε τέτοια συστήματα, υπάρχει πάντα η κατάσταση που επικρατεί την στιγμή της παρατήρησης, αλλά υπάρχουν και εν δυνάμει καταστάσεις, που βρίσκονται στο παρασκήνιο και διεκδικούν να επικρατήσουν. Η στιγμή της παρατήρησης μπορεί να είναι δευτερόλεπτα, μήνες, χρόνια ή αιώνες, και εξαρτάται από το παρατηρούμενο σύστημα και την διαδικασία της αλλαγής. Ας ονομάσουμε την επικρατούσα κατάσταση «το παλαιό» και αυτήν που θα την διαδεχθεί «το καινούργιο». Το ποια από τις καταστάσεις του παρασκηνίου θα έρθει στο προσκήνιο και θα γίνει το καινούργιο εξαρτάται πάλι από το παρατηρούμενο σύστημα και την διαδικασία της αλλαγής.
Το παλαιό με το καινούργιο βρίσκονται σε μια συνεχή αλληλεπίδραση. Παλαιό και καινούργιο, βρίσκονται επίσης σε αλληλεπίδραση με το περιβάλλον στο οποίο βρίσκεται το παρατηρούμενο σύστημα, αν το σύστημα δεν είναι κλειστό, δηλαδή απομονωμένο από το περιβάλλον του.
Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον και χρήσιμο να μπορούμε να διακρίνουμε της καταστάσεις του παρασκηνίου, και να εντοπίζουμε πια κατάσταση θα είναι αυτή που θα διαδεχθεί την επικρατούσα. Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον και χρήσιμο να μπορούμε να ανιχνεύουμε τους μηχανισμούς και τις κινητήριες δυνάμεις της διαδικασίας της αλλαγής.